26. december 2021
Uitgekeken naar het tweede seizoen van Emily in Paris. Een comedy over misverstanden tussen Amerikaanse en Franse cultuur. Om te lachen voor mij als Nederlander. En waarschijnlijk lachen voor elke Europeaan (min de Fransen).
13. december 2021
We zouden dus naar Florida deze kerst. Ja, zouden. Dat was voor Omikron de boel kwam verzieken. In het kader van de voorpret (die we ooit hadden) hebben we de drie seizoenen tellende serie StartUp (van Crackle maar onlangs verschenen op Netflix) opgezet omdat deze zich in Florida afspeelt. En dus niet omdat ik dacht dat ik ‘m per se goed zou gaan vinden. Eigenlijk dacht ik dat het een makkelijke wegkijker zou zijn met een simpel verhaaltje.
22. november 2021
Goed, daar zitten we. Spinnend op de bank om lekker het tweede seizoen van Tiger King te kijken. Ik ben namelijk erg benieuwd hoe het Joe Exotic vergaat in het gevang en wat de verwachtingen zijn voor de toekomst. Voor de dierentuin maar vooral voor hem. Want ja, Joe Exotic is toch de hoofdrol in Tiger King? Zijn verhaal staat hier toch centraal?
04. november 2021
En net als The Haunting Of Hill House (ook van meester Flanagan) is Midnight Mass, te zien op Netflix zoveel meer dan een horrorserie. Zo vreselijk veel meer. Zoveel dat ik eigenlijk niet weet waar ik moet beginnen.
26. oktober 2021
Squid Game, monsterlijk populair: Nr. 1 in de Netflix top 10, tijdens Ajax - PSV werd een spandoek uitgerold met daarop de tekst “Player 040 eliminated” (een duidelijke verwijzing naar Squid Game), en de media berichten over het naspelen van de spellen in real life en dat Netflix zich niet verantwoordelijk voelt voor het kolossale datatransport die deze serie uit Zuid-Korea blijkbaar teweegbrengt.
11. augustus 2021
Ondanks ik echt vet zin had in het zesde en laatste seizoen van How To Get Away With Murder, dat “wegens Corona” later kwam dan verwacht, ben ik er toch niet zo over te spreken.
14. juni 2021
Een tijdje terug zag ik op Netflix de op waarheid beruste serie The Serpent. Nou ja, ik zag ‘m eigenlijk dik twee maanden geleden. Maar ondanks dat ik daar destijds best iets van wilde vinden, was het vooral dat het me allemaal zo dwars zat, dat de woorden niet kwamen. Eerlijk is eerlijk, ik ben een huilebalk, maar dit verhaal is echt zo ontzettend erg en naar, en dat het ook nog echt is maakt dat de juiste woorden er misschien wel helemaal niet voor bestaan.
30. maart 2021
Bij het kijken van de eerste pak ‘m beet drie afleveringen van Fargo seizoen 4 (dat blijkbaar al een tijdje niet via Netflix maar Videoland te bekijken is), bekruipt me het ellendige gevoel al dat ik het niet snap. Pijnlijk genoeg moet ik toegeven dat het me allemaal niet zo grijpt als ik had verwacht. En dat voelt als ketterij. Ja hallo, het is wel Fargo, he? Natuurlijk geef ik mezelf de schuld en denk ik dat het aan mij ligt. Dat moet wel.
09. maart 2021
Even voor de duidelijkheid: die Avengers-films heb ik allemaal niet gezien. Wel volgde ik trouw de Marvel-series van Netflix (in mijn blogs noemde ik ze liefkozend mijn ‘Manhattan-files”). Dus toen Disney met een verse Marvel, WandaVision, op de proppen kwam heb ik die, zonder met mijn ogen te knipperen of me in te lezen, opgezet. En ik denk dat dit een positieve invloed heeft gehad op mijn beleving.
10. februari 2021
Ondanks dat ik bij de cold open van aflevering 1 dacht: O jee. Dit heb ik al gezien maar dan beter*, heeft de eerste aflevering van Queen of the South te zien op Netflix zich voldoende hervat voor mij om de rest van het verhaal over Teresa Mendoza te willen zien.