Ondanks dat het steeds over ongeveer hetzelfde groepje monarchisten gaat, lijkt elk seizoen van The Crown toch een heel ander onderwerp te hebben. En het onderwerp van het derde seizoen lijkt mij: doek die tent op. Please. Al was het alleen maar voor die arme Charles. Want als je nog niet al een antimonarchist was, dan heb je een grote kans dat je er een wordt na het kijken van het derde seizoen van The Crown op Netflix.
Watch out for SPOILERS
Maar fascinerend is het wel. Dat boven-de-wet-levende-stelletje-stervelingen en alle geheimpjes, geldverslindende schandalen en af en toe menselijkheden die daarmee gemoeid zijn. De makers gebruiken verschillende historische gebeurtenissen om hun verhaal aan op te hangen. Maar dat verhaal gaat vooral over de stukken tussen die ware gebeurtenissen door. Dus de dingen die niet uit de geschiedenisboeken of van Wikipedia te halen zijn maar gaan over hoe ze omgaan met wat er gebeurt, hoe ze zich voelen, eigenlijk wie ze (zouden kunnen) zijn.
En steeds vaker blijkt in de serie dat deze door god-gekozen-familie volslagen van god los is. “Als we niet meer poen krijgen moet ik misschien wel polo opgeven,” zegt die Battenberg op televisie middenin z’n midlife. En ondanks zijn toch wel fijne gevoel voor humor meent-ie dat dan. Dat heb je toch geen realiteitsbesef?
Maar het ergste vind ik nog Margaret-ik-ben-verdomme-een-prinsesje. Want ze is intelligent, knap, en heeft als ‘zus van’ eigenlijk maar bar weinig verplichtingen. Naast die goede genen heeft ze ook nog al het geld van de wereld om alles te doen met en vooral voor de wereld. Maar het voornaamste wat ze doet is zuipen en klagen. En nog meer klagen.
Degene die volgens mij de meeste sympathie wint is Charles, maar die wordt gekleineerd en gedwarsboomd en een richting in geduwd waar hij niet zijn charmante zelf kan zijn. En dat door zijn eigen familie waardoor hem eigenlijk ook niets dan trauma te wachten staat in de realitysoap die zijn realiteit is.
Tenminste, als het allemaal echt zo is gegaan. De historische gebeurtenissen zijn daar. Maar wat er achter de gesloten deuren heeft plaatsgevonden in die paleizen, hebben de makers van The Crown bedacht. En hoewel ik mag aannemen dat dit aan de hand van gedegen onderzoek is gebeurd, je kan toch niet voor 100% zeker zeggen dat het echt zo gegaan is.
Maar ondanks dat ik dat heus wel weet, wil ik gewoon dat het waar is. Omdat het zo mooi verteld wordt en zo mooi gemaakt is en in mijn beleving elke gebeurtenis zo logisch wordt onderbouwd. Omdat ik zo van Charles ben gaan houden. Maar vooral omdat het zo fascinerend is hoe dat adelijke tuig maar blijft volhouden aan hun uit de tijd geraakte monarchistische systeem. En dat terwijl de echte heftige schmutz trouwens nog niet eens aan bod is geweest.
Iets om naar uit te kijken naast de afschaffing van de monarchie.
Leve de republiek!
Ik heb meer geblogd over deze serie. Kijk maar:
The Crown - Boeiend, maar ik had op iets meer Engelse humor gehoopt
Artikel delen? Dat kan:
Reactie schrijven