De Luizenmoeder - Toch wel fijn dat je er bent

Ik wist door de enorme media-aandacht natuurlijk allang dat het een hit was. Ook had ik al vaker mijn dochter van toen nog net twee achterop de fiets “Hallo allemaal, wat fijn dat je er bent” horen zingen. Inmiddels heb ook ik alle afleveringen van De Luizenmoeder  van AVROTROS op NPO Start gekeken, wellicht wat aan de late kant.

*Zwaai* SPOILERS *Zwaai*

Desalniettemin heb ik me kapot gelachen. Niet om de luizenmoeder zelf, de muts, die zorgde juist voor irritatie. Want ondanks dat de serie wel min of meer door haar ogen verteld wordt, vind ik haar echt het minst leuk. Eigenlijk vind ik haar bijna wel een belediging voor de echte luizenmoeders en vaders die, dat hoop ik dan maar, want die van mij gaat nog niet naar school, wat meer van aanpakken zouden moeten weten. Maar dat geeft niet, er zijn genoeg karakters en situaties die dat ruimschoots compenseren.

Doodleuk hoe elke aflevering een of ander non-issue, zoals 00gjes gemaakt van dropjes op een verjaardagstraktatie, wordt opgeblazen tot een regelrecht drama. Ziek heb ik me gelachen om directeur Anton die zo ingenomen van zichzelf vertelt hoe belangrijk humor in het onderwijs is, om hem daarna in actie te zien met een clownsneus op terwijl een zooitje kinderen even helemaal niet snapt hoe ze daar op moeten reageren. En dan die herkenbaarheid van Helma, de shag rokende-rot-in-het-vak, die het allemaal allang gezien heeft en waarvan ik echt niet hardop durf te zeggen aan wie ze me doet denken. (Mijn schoonmoeder.)

Verder sluit ik me volledig aan bij de rest van het land: Juf Ank rockt de pan uit. Ja, ze is doodeng en haar methodes zijn soms onnavolgbaar, maar blijkbaar werken ze prima en staat ze pal voor de kinderen. Zwaar onder de indruk ben ik van haar optreden in aflevering vier, wanneer ze niet de kinderen maar de vader van Floor keihard maar terecht de les leest. Daar kun je overigens rustig bij in janken uitbarsten, want dat is gewoon hartverscheurend. En zo is ze niet alleen de juf met de op het eerste gezicht eigenaardige werkwijze, maar nog een echt mens ook. Met een zwaailicht, dat dan weer wel.

De enige normale van De Klimop is de charmante conciërge Volkert. Feilloos weet hij elke situatie met een bewonderenswaardige nuchterheid te benaderen en de problemen, die altijd groter zijn gemaakt dan ze eigenlijk zijn, te beperken zonder daar de credits voor op te eisen. Daarbij heeft hij een perfect gevoel voor timing en maakt rake opmerkingen, ook om te lachen. Ik hoop dat de school van mijn dochter ook zo’n conciërge zal hebben, of tenminste een die gitaar speelt.

Maar wat doet die perfecte schoonzoon in de laatste aflevering? Op het eindfeest thema circus, wat in de soep lijkt te lopen en waarbij Hannah (zucht) zich heeft laten overrulen door een kulargument waardoor het de ouders is verboden zich te verkleden als clown op het circusfeest(?!), blijkt Volkert de wereld weer eens te redden door zijn vriendin als barista in te zetten. Joost mag namelijk weten wat er gebeurd zou zijn als die hysterische ouders geen bar hadden gehad en niks te zuipen hadden gekregen.

Maar, wacht even... Zijn vriendin? Hij liep toch al afleveringen lang te flirten met Hannah de luizenmoeder, die toch al, hoe zal ik het zeggen, niet helemaal volledig in haar kracht staat? Dat juist hij niet zo oprecht blijkt te zijn als hij overkwam, heeft me verrast. Op een niet-zo-goede-manier. Op een niet-zo-fijn-dat-je-er-bent-manier. Als-in: Wat. Een. Lul. 

En zo beland ik net als Juf Ank, wellicht wat aan de late, maar toch nog aan Hannah's kant. 

Hallo allemaal.

Op de hoogte blijven van nieuwe blogs?

Volg me dan op: Facebook. En op: Insta.

Dit artikel delen? Dat kan hoor: