Zoals wel vaker gebeurt voel je je soms een beetje belazerd nadat je een serie hebt gevolgd (Lost waarvan de titel meteen verwijst naar de uren die je in die serie had gestoken en dus nooit meer terug krijgt) of een serie boeken hebt gelezen. Harry Potters’ laatste boek en ook de film Harry Potter and the "Not So" Deathly Hallows bewerkstelligde bij mij die anticlimax.
Ik kan niet zo goed begrijpen dat de toch wat zwarte voorspelling kon eindigen in zo’n zoetsappig tafereeltje. En dan dat Harry, toch de meest mysterieuze jongen van Hogwarts, sterspeler van het zwerkbalteam, dan uitgerekend met het zusje van zijn beste vriend gaat. En Ron die daar dan niks van zegt wanneer zijn vriend met zijn tengels aan zijn kleine zusje komt? Het wordt erger, Ron zelf begint een romance met zijn klasgenootje Hermelien. Dat is toch ook volkomen ongeloofwaardig? Ja ok, onzichtbaarheids-kleden, brieven die zichzelf voorlezen en pratende schilderijen zijn op zich ook niet heel waarschijnlijk, maar je begrijpt wat ik bedoel. Wie is er nou een relatie begonnen met zijn buurjongen of het meisje waar je nog mee in de poppenhoek hebt gezeten? Precies, niemand.
Dus presenteer ik hier het alternatieve (en wel bloederige) einde van de Harry Potter-reeks dat luistert naar de titel:
POTTER MOET DOOD
Tom Riddle was verliefd geweest op Lilly sinds de eerste keer dat hij haar zag, maar Lilly zag hem niet staan. Elke afwijzing die hij van haar kreeg deed hem meer en meer in contact komen met zijn duistere kant. Het zien van haar geluk toen ze James ontmoette brak zijn hart.
Na een zoveelste mislukte poging haar alsnog voor hem te winnen raakte hij zo gefrustreerd dat hij misbruik van haar maakte en zichzelf met geweld aan haar opdrong.
Door deze gebeurtenis raakte hij psychisch zo in de knoop met zichzelf dat hij transformeerde in zijn wrede zelf zoals we hem kennen uit de boeken en de films. Door haar schaamte durfde Lilly niet aan James niet te vertellen wat er gebeurd was en voedde James Harry, die negen maanden later werd geboren, voor de korte tijd die ze samen hadden op als zijn eigen zoon. Hij heeft het nooit geweten..
Maar James was niet Harry’s vader. Dat was Lord Voldemort. Toen Voldemort in nog weer een woedende bui zich wilde wreken op James, die in zijn ogen zijn vrouw had gestolen, zag hij volkomen onverwacht zichzelf in zijn toen nog 1-jarige zoon. Dat moment bracht hem van zijn à propos en veranderde de kracht en verzwakte de richting van zijn toverstraal die hij juist op James wilde afvuren. Zijn toverstraal schampte langs het voorhoofd van zijn zoon (dit resulteerde in Harry’s litteken) en weerkaatste, waardoor hij Lilly dodelijk raakte die op dat moment op Harry afrende om hem in veiligheid te brengen.
Dat was nooit Voldemorts bedoeling geweest. Woest en verward als hij was vermoorde hij direct James met een ferme zwiep van zijn toverstaf en nam de benen.
Maar wat Voldemort zich op het moment van dit vreselijke tafereel niet realiseerde was dat hij ongewild een van de relikwieën binnenin zijn eigen zoon had geplaatst. Door de emotionele verwarring van het moment vuurde hij ongewild een stukje van hemzelf af en heeft Harry in onwetendheid dit altijd met zich meegedragen.
Toen Harry tot dit besef kwam was hij in eerste instantie geschokt, maar toen opgelucht. Zoveel puzzelstukjes vielen op zijn plek. De sorteerhoed die geen doorslaggevende mening op Gryffindor gaf, maar nog twijfelde over huis Slitherin. Het feit dat hij als enige met slangen kon praten. Het bleek allemaal gewoon DNA te zijn. Ook was hij blij dat de speurtocht naar de laatste locatie van de relikwie over was. Ondanks de tragedie van het gebeuren was hij gelukkig want nu wist hij het....
Hij kon niets anders dan zichzelf opofferen voor de tovergemeenschap. Hij stierf als held.
EINDE
Dus ook geen kleine Pottertjes of een Potter-the-next-generation.
Reactie schrijven